Ik ben Sijko Wierenga, als buiten-promovendus verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Mijn onderzoek gaat over de vraag waarom mensen in organisaties wel of niet gaan leren als er een verandering op hen afkomt.
Ik onderzoek niet zozeer de kwaliteit van de interventies die managers kunnen doen om het leren van medewerkers te stimuleren. Want daar is wel voldoende over nagedacht, zonder dat het percentage geslaagde veranderpogingen is gestegen.
Wel probeer ik erachter te komen of je vooraf een voorspelling kunt doen van de kans van slagen van de verandering, gegeven de cultuur van de betreffende organisatie. En dat onder het motto: ‘weet waar je aan begint!’.
Ik laat me bij de beantwoording van mijn onderzoeksvraag inspireren door de cognitieve antropologie. Dit subdomein van de culturele antropologie neemt kennis en begrippen uit de cognitieve psychologie als startpunt ter verklaring van de cultuur van een groep mensen.
Dan Sperber, een cognitief antropoloog, heeft de cognitieve antropologie verrijkt met theorieën over cultuurverandering. Gefascineerd als hij is van het werk van Darwin en Dawkings (‘The selfish genes’), heeft hij een aantal ideeën ontwikkeld over cultuuroverdracht als een epidemiologisch proces van mentale representaties, zeg maar mentale modellen. De intrigerende gedachte is dat het proces van cultuurverandering onderhevig is aan bepaalde wetmatigheden. Door toepassing ervan zou je – in theorie althans – een voorspelling kunnen doen over de kans van slagen van de cultuurverandering.
In mijn onderzoek doe ik een poging om deze wetten in concrete situaties toe te passen.
Ik ben bijzonder blij dat Marcel Veenswijk en Frans Kamsteeg, hoogleraar respectievelijk hoofddocent van de afdeling organisatiewetenschappen van de VU, mij willen begeleiden tijdens het promotietraject.
Maar daarmee is mijn begeleiding nog niet compleet. Ik doe het onderzoek namelijk bij onderwijsinstellingen. In dit domein wordt veel nagedacht over onderwijsvernieuwing. Emeritus-hoogleraar Robert-Jan Simons is hier jarenlang mee bezig geweest en heeft vele tientallen buiten-promovendi begeleid. Ik ben enorm blij dat hij mijn tweede promotor is.
Ik wil geïnteresseerden in verandermanagement in en buiten het onderwijs informeren over mijn onderzoek en mij laten beïnvloeden door de praktijk. Ik ben daarom erg benieuwd naar uw reacties op mijn blogs en zal niet aarzelen contact met u op te nemen als u vragen en/of suggesties hebt!
O ja, een promotietraject moet een keer een eindpunt bereiken, al is dat voor mij niet het belangrijkste. Maar goed, ik verwacht 2017 mijn doctorsbul te krijgen.